woensdag 18 juli 2007
dinsdag 10 juli 2007
We zijn weer terug van vakantie! Sofie vond het rijden niet zo erg. Soms een beetje jengelen maar daar bleef het gelukkig bij. Voor de rest vond ze het erg leuk. We moesten eerst 2 dagen naar Duitsland omdat KW nog bij een klant langs moest voor een bespreking. Ze hadden daar in de buurt ook een speeltuin met een schommel voor Sofie! Dus gelijk uitproberen of ze dat leuk vond. En ze vond het fantastisch!
In Oostenrijk hadden we helaas geen schommel gevonden die geschikt was voor Sofie. Sofie leek overigens wel een heel populair popidool in Oostenrijk. Waar we maar kwamen iedereen wilde aan haar zitten of je hoor Nederlanders zeggen "moet je dat zien! ach.... wat lief". Het kwam over alsof ze een lief aapje of hondje zagen. Ik was dan al bijna van plan om te zeggen dat het gewoon een kindje is.
Nu we weer thuis zijn is Sofie weer doorgegaan met het gaan staan. Ze klimt nu overal tegenop om te gaan staan. Ze vindt staan ook leuker dan spelen met speelgoed. Maar als ze een tijdje staat wordt ze toch wel moe in haar benen en dan weet ze niet meer hoe ze moet gaan zitten, dus gaat ze huilen zodat wij haar moeten neerzetten.
De woordjes die Sofie spreekt zijn papa, mama, ja, da(g), bah. En in babytaal schreeuwt ze de hele dag dididididididi, dadadadadadadadadadadadada. En als je vraagt of het volume wat zachter mag, dan gaat ze nog harder!
Sofie weet ook heel goed als iets niet mag. Ze knikt dan zelf al nee en beweegt haar wijsvingertje op en neer.
Groetjes,
Marloes
In Oostenrijk hadden we helaas geen schommel gevonden die geschikt was voor Sofie. Sofie leek overigens wel een heel populair popidool in Oostenrijk. Waar we maar kwamen iedereen wilde aan haar zitten of je hoor Nederlanders zeggen "moet je dat zien! ach.... wat lief". Het kwam over alsof ze een lief aapje of hondje zagen. Ik was dan al bijna van plan om te zeggen dat het gewoon een kindje is.
Nu we weer thuis zijn is Sofie weer doorgegaan met het gaan staan. Ze klimt nu overal tegenop om te gaan staan. Ze vindt staan ook leuker dan spelen met speelgoed. Maar als ze een tijdje staat wordt ze toch wel moe in haar benen en dan weet ze niet meer hoe ze moet gaan zitten, dus gaat ze huilen zodat wij haar moeten neerzetten.
De woordjes die Sofie spreekt zijn papa, mama, ja, da(g), bah. En in babytaal schreeuwt ze de hele dag dididididididi, dadadadadadadadadadadadada. En als je vraagt of het volume wat zachter mag, dan gaat ze nog harder!
Sofie weet ook heel goed als iets niet mag. Ze knikt dan zelf al nee en beweegt haar wijsvingertje op en neer.
Groetjes,
Marloes
Abonneren op:
Posts (Atom)