Hier draag ik mijn mooie kleertjes die ik van tante Boukje heb gekregen.
donderdag 28 december 2006
maandag 25 december 2006
Uit wandelen
Het is best koud hier, maar gelukkig word ik lekker diep weggestopt in mijn mooie oranje wandelwagen. Kan ik lekker een beetje om me heen gluren.
donderdag 21 december 2006
Sofie kan draaien!!!
Eindelijk was het dan zover. Gisteren draaide Sofie voor de eerste keer zelfstandig. Ze lag op haar buik en draaide op haar rug.
Verder praat ze weer ontzettend veel de hele dag door. Je denkt wel eens, waar zit de knop waarmee ik haar 5 minuten kan uitzetten hahahahaha. Ze heeft ook een nieuw geluid dat ze maakt met haar mond een soort rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr geluid.
Vandaag zijn we ook even in het dorp geweest. Van de week ook al maar dat was toen niet zo'n succes omdat ze op de terugweg naar huis ontzettend begon te huilen.
Nu hadden we haar eerst thuis een boterham gegeven en drinken en daarna meteen gegaan. Nu miste ze natuurlijk wel haar middagslaapje maar dat heeft ze voor een deel in de wagen gedaan. En het ging prima. Ik kon op mijn gemak kerstkleding kopen.
Binnenkort zal ik weer eens wat foto's gaan plaatsen van ons kleine meisje.
Groetjes,
Marloes
Verder praat ze weer ontzettend veel de hele dag door. Je denkt wel eens, waar zit de knop waarmee ik haar 5 minuten kan uitzetten hahahahaha. Ze heeft ook een nieuw geluid dat ze maakt met haar mond een soort rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr geluid.
Vandaag zijn we ook even in het dorp geweest. Van de week ook al maar dat was toen niet zo'n succes omdat ze op de terugweg naar huis ontzettend begon te huilen.
Nu hadden we haar eerst thuis een boterham gegeven en drinken en daarna meteen gegaan. Nu miste ze natuurlijk wel haar middagslaapje maar dat heeft ze voor een deel in de wagen gedaan. En het ging prima. Ik kon op mijn gemak kerstkleding kopen.
Binnenkort zal ik weer eens wat foto's gaan plaatsen van ons kleine meisje.
Groetjes,
Marloes
woensdag 20 december 2006
De laatste paar dagen
Hier is weer een berichtje over Sofie van de laatste paar dagen.
Het gaat erg goed met haar. Ze is erg vrolijk en maakt veel geluid met haar mond. Een soort scheet geluiden. Dit doet ze soms wel de hele dag door (als ze wakker is). Als ze 's ochtends wakker wordt dan weet je dus dat ze wakker is want dan doet ze dat ook of midden in de nacht.... maar meestal gaat ze dan weer na 5 minuten slapen.
Sofie eet nu ook tussen de middag een halve boterham waar ze erg van smult! Eigenlijk al het eten waar ik mee kom aanzetten wordt met een lach ontvangen. Ze vindt het gewoon lekker om te eten. Alleen de potjes van 8 maanden vindt ze nog wat minder lekker omdat daar vrij veel stukjes in zitten. Daarom gaan we nog maar eventjes verder met de 6 maanden potjes.
Ze rolt nog steeds niet om. Oma Jenny heeft een speelkleed gemaakt waarop ze alle ruimte heeft maar doorrollen doet ze nog niet. Ze gaat wel steeds vaker op haar zij liggen en als je haar dan een klein zetje geeft dan draait ze wel om. Dus ik denk dat ze binnenkort wel vanuit zichzelf zal gaan draaien.
Groetjes,
Marloes
Het gaat erg goed met haar. Ze is erg vrolijk en maakt veel geluid met haar mond. Een soort scheet geluiden. Dit doet ze soms wel de hele dag door (als ze wakker is). Als ze 's ochtends wakker wordt dan weet je dus dat ze wakker is want dan doet ze dat ook of midden in de nacht.... maar meestal gaat ze dan weer na 5 minuten slapen.
Sofie eet nu ook tussen de middag een halve boterham waar ze erg van smult! Eigenlijk al het eten waar ik mee kom aanzetten wordt met een lach ontvangen. Ze vindt het gewoon lekker om te eten. Alleen de potjes van 8 maanden vindt ze nog wat minder lekker omdat daar vrij veel stukjes in zitten. Daarom gaan we nog maar eventjes verder met de 6 maanden potjes.
Ze rolt nog steeds niet om. Oma Jenny heeft een speelkleed gemaakt waarop ze alle ruimte heeft maar doorrollen doet ze nog niet. Ze gaat wel steeds vaker op haar zij liggen en als je haar dan een klein zetje geeft dan draait ze wel om. Dus ik denk dat ze binnenkort wel vanuit zichzelf zal gaan draaien.
Groetjes,
Marloes
donderdag 14 december 2006
Nog een paar foto's!
Zo hier komen dan nog een paar fotootjes van Sofie!
Vandaag hebben we ook de drukproef per post ontvangen met de enveloppen voor het aankomstkaartje. Dus binnenkort hebben we de kaartjes in huis!
Probleem van het huilen gevonden!
Zo vandaag dacht ik, het valt wel mee.... Totdat ze een warm potje eten kreeg.. Al bij de eerste hap was het brullen... Nog een paar hapjes geprobeerd en ze bleef maar huilen. Ik dacht misschien heeft ze dorst, dus wat water gegeven. Maar daar ging het niet van over. Toen dacht ik , ik maak een halve flesvoeding want dat kreeg ze veel in Zuid-Afrika. Nadat ze die fles op had en ik verder ging met het potje, was alles ok.
Ze wilde dus gewoon flesvoeding. Dus het probleem is opgelost hahahaha. Ze heeft nog wel wat lopen jengelen maar als je haar dan aankijkt zie je gelijk weer een lach op haar gezicht.
Groetjes,
Marloes
Ze wilde dus gewoon flesvoeding. Dus het probleem is opgelost hahahaha. Ze heeft nog wel wat lopen jengelen maar als je haar dan aankijkt zie je gelijk weer een lach op haar gezicht.
Groetjes,
Marloes
woensdag 13 december 2006
Sofie kan ook heel hard huilen!
Het is weer zover de huiluurtjes zijn weer bezig. Mevrouw Sofie wil helemaal niets, eten heeft ze gehad, luier is verschoond en maar huilen huilen huilen. Omdat ze een uur vroeger vanmiddag naar bed ging is het ook een uur eerder begonnen met huilen.......
Op schoot helpt niet. Ze gaat dan wel hangen omdat ze moe is maar slapen... ho maar! En dan gaat ze huilen huilen huilen.
In de box hielp ook niet ook huilen huilen huilen.
Op dit moment heb ik haar in bed gelegd en daar is ze nu dus ook hard aan het huilen.
Groetjes,
Marloes
Op schoot helpt niet. Ze gaat dan wel hangen omdat ze moe is maar slapen... ho maar! En dan gaat ze huilen huilen huilen.
In de box hielp ook niet ook huilen huilen huilen.
Op dit moment heb ik haar in bed gelegd en daar is ze nu dus ook hard aan het huilen.
Groetjes,
Marloes
dinsdag 12 december 2006
Dinsdag 12 december
Vandaag is het precies 9 maanden geleden dat Sofie geboren is.
We kregen vandaag bezoek van de wijkverpleegkundige van het consultatiebureau en de eerste echte afspraak op het bureau is ook gelijk gemaakt.
Vandaag wilde Sofie 's ochtends en 's middags haast niet slapen. Ik denk dat ze hooguit een half uurtje geslapen heeft. Dus dat was s' avonds weer jengelen. Maar toen ik ze rond zeven uur naar bed ging brengen, sliep ze vrij snel. Misschien komt het wel doordat ze tanden krijgt, ik zou het echt niet weten. Het tweede tandje onder komt nu namelijk ook al door.
Vandaag heeft ze ook voor het eerst een klein stukje brood geproefd en ze vond het heerlijk! Dus morgenmiddag krijgt ze dan haar eerste boterham! Hopelijk vindt ze het morgen ook nog lekker hahaha.
Binnenkort zal ik nog een paar leuke foto's van Sofie plaatsen.
Groetjes,
Marloes
We kregen vandaag bezoek van de wijkverpleegkundige van het consultatiebureau en de eerste echte afspraak op het bureau is ook gelijk gemaakt.
Vandaag wilde Sofie 's ochtends en 's middags haast niet slapen. Ik denk dat ze hooguit een half uurtje geslapen heeft. Dus dat was s' avonds weer jengelen. Maar toen ik ze rond zeven uur naar bed ging brengen, sliep ze vrij snel. Misschien komt het wel doordat ze tanden krijgt, ik zou het echt niet weten. Het tweede tandje onder komt nu namelijk ook al door.
Vandaag heeft ze ook voor het eerst een klein stukje brood geproefd en ze vond het heerlijk! Dus morgenmiddag krijgt ze dan haar eerste boterham! Hopelijk vindt ze het morgen ook nog lekker hahaha.
Binnenkort zal ik nog een paar leuke foto's van Sofie plaatsen.
Groetjes,
Marloes
zaterdag 9 december 2006
Onze kleine meid wordt groot...
Want ze krijgt haar eerste tandjes en dat vindt ze echt niet leuk... veel huilen dus. Gelukkig vind ze het inmiddels wel lekker om wat water te drinken en hebben we zo'n fles die ze zelf vast kan houden, want anders...
donderdag 7 december 2006
Een paar dagen verder
Zo... op de vroege ochtend nog even wat nieuws van Sofie. Zijn inmiddels bij de huisarts geweest en die vond haar een gezonde sterke meid, een vechter. En dat klopt wel. Gelijk even een deur verder bij het consultatiebureau geweest om een afspraak te maken, maar we werden gelijk met wat dingen geholpen. Het voedingsschema is nu al aangepast want dat was dus veel te veel zoals wij al dachten. We gaan nu wat afbouwen en meer varieren.
Sofie weegt inmiddels 7,4 kilo en is 65 centimeter lang, best groot he? We hebben gelukkig ook een soort zitje voor in het bad gevonden want dat was toch iets te moeilijk voor ons gezien haar gewicht. Ze geniet nu veel meer van een badje en spartelt er op los. Heerlijk!
Vandaag wordt mijn eerste hele werkdag. Maar eens zien hoe dat gaat. De meisjes redden zich samen wel, maar ik vind het best wel moeilijk om de hele dag weg te zijn!
Klaas-Wouter
Sofie weegt inmiddels 7,4 kilo en is 65 centimeter lang, best groot he? We hebben gelukkig ook een soort zitje voor in het bad gevonden want dat was toch iets te moeilijk voor ons gezien haar gewicht. Ze geniet nu veel meer van een badje en spartelt er op los. Heerlijk!
Vandaag wordt mijn eerste hele werkdag. Maar eens zien hoe dat gaat. De meisjes redden zich samen wel, maar ik vind het best wel moeilijk om de hele dag weg te zijn!
Klaas-Wouter
dinsdag 5 december 2006
Dinsdag 5 december 2006
Vandaag houden we het bij een foto. We zijn allemaal erg moe en gaan vroeg slapen. Het zal wel een terugslag zijn van alle emoties in combinatie met de weersovergang. Welterusten allemaal!
zondag 3 december 2006
Zaterdag 2 december
Omdat de Boeing 747 van de KLM te laat aangekomen was en de schoonmaakploeg niet opschoot vertrokken we ruim een half uur te laat. Boarden is wel erg prettig met een baby want je mag samen met de rolstoelers als eerst het vliegtuig in, nog voor de business class. Bovendien krijg je een voorkeursbehandeling van alle smeltende stewardessen.
Wat in eerste instantie erg vervelend was, was dat er geen wiegje beschikbaar was, hoewel we die tig keer aangevraagd was en er ook telkens positie bevestigd was. Lang leve de KLM!
Gelukkig bleek er een op een verkeerde plek opgeruimd te zijn en we kregen er toch een.
De vlucht verliep niet lekker. Er was enorm veel turbulentie en dan moet je je baby op schoot houden en dat is niet lekker slapen voor zo'n kleine. Sofie bleef er gelukkig vrij rustig onder en sliep toch nog vrij redelijk. Ook moesten we nog om een onweersgebied heen en daarom vlogen we over Ethiopie, Soedan en Libie. De piloot vloog wel ietsje harder: 980 ipv 920 km per uur. Had waarschijnlijk ook zin in weekend.
De landing was beroerd. Sofie zette het op een huilen vanwege de druk op haar oren en vanwege de harde regen ging het remmen behoorlijk heftig! Maar goed. We waren er! Het duurde even voor we de gate uit waren want er was een extra paspoortcontrole. Het stelde niks voor want ze wilden alleen niet-Nederlandse paspoorten zien, maar ja... we moesten al zo nodig naar de wc...
Bij de eerste de beste baby-room hebben we Sofie opgefrist en aangekleed voor het Nederlandse klimaat want 20 graden verschil dat is niet niks. Bij de bagageband was het verdacht leeg maar dat kwam omdat alle andere passagiers al lang en breed weg waren.
En toen was daar het moment. Door de schuifdeuren en een heerlijk welkom door de familie die al een behoorlijke tijd nerveus stonden te wachten en die net als wij al een week hier naar uitkeken! Heerlijk!
De rest van de dag hebben we niet echt bewust meegemaakt, de vermoeidheid, zowel fysiek als emtioneel speelde ons parten, maar ik geloof niet dat er iemand was die daar gek van opkeek...
Wat in eerste instantie erg vervelend was, was dat er geen wiegje beschikbaar was, hoewel we die tig keer aangevraagd was en er ook telkens positie bevestigd was. Lang leve de KLM!
Gelukkig bleek er een op een verkeerde plek opgeruimd te zijn en we kregen er toch een.
De vlucht verliep niet lekker. Er was enorm veel turbulentie en dan moet je je baby op schoot houden en dat is niet lekker slapen voor zo'n kleine. Sofie bleef er gelukkig vrij rustig onder en sliep toch nog vrij redelijk. Ook moesten we nog om een onweersgebied heen en daarom vlogen we over Ethiopie, Soedan en Libie. De piloot vloog wel ietsje harder: 980 ipv 920 km per uur. Had waarschijnlijk ook zin in weekend.
De landing was beroerd. Sofie zette het op een huilen vanwege de druk op haar oren en vanwege de harde regen ging het remmen behoorlijk heftig! Maar goed. We waren er! Het duurde even voor we de gate uit waren want er was een extra paspoortcontrole. Het stelde niks voor want ze wilden alleen niet-Nederlandse paspoorten zien, maar ja... we moesten al zo nodig naar de wc...
Bij de eerste de beste baby-room hebben we Sofie opgefrist en aangekleed voor het Nederlandse klimaat want 20 graden verschil dat is niet niks. Bij de bagageband was het verdacht leeg maar dat kwam omdat alle andere passagiers al lang en breed weg waren.
En toen was daar het moment. Door de schuifdeuren en een heerlijk welkom door de familie die al een behoorlijke tijd nerveus stonden te wachten en die net als wij al een week hier naar uitkeken! Heerlijk!
De rest van de dag hebben we niet echt bewust meegemaakt, de vermoeidheid, zowel fysiek als emtioneel speelde ons parten, maar ik geloof niet dat er iemand was die daar gek van opkeek...
Vrijdag 1 december
Vrijdag hebben we uitgeslapen en vervolgens op ons gemak de koffers ingepakt. Terug mochten we op het ticket van Sofie 10 kilo extra bagage meenemen en alles voor haar verzorging tijdens de vlucht (luiertas en zo!) hoefde niet meer in de koffer en dat was maar goed ook. We hadden al een trolley extra gekocht en het paste allemaal precies.
Sofie heeft alles aandachtig bekeken en had wel in de gaten dat er iets ging gebeuren. Om kwart voor 8 werden we opgehaald en hebben we afscheid genomen van alle andere stellen. Met zn zevenen reden we in de Land Rover van Denzil naar de luchthaven. Net als de aankomst was het een rit in het donker maar waar het op de heenreis vreemd en onbekend was lieten we nu iets achter wat ons hele leven bij ons blijft, de plek waar wij onze dochter gekregen hebben, ze verlaat nu haar geboorteland en dat voelt wel een beetje dubbel.
Sofie heeft alles aandachtig bekeken en had wel in de gaten dat er iets ging gebeuren. Om kwart voor 8 werden we opgehaald en hebben we afscheid genomen van alle andere stellen. Met zn zevenen reden we in de Land Rover van Denzil naar de luchthaven. Net als de aankomst was het een rit in het donker maar waar het op de heenreis vreemd en onbekend was lieten we nu iets achter wat ons hele leven bij ons blijft, de plek waar wij onze dochter gekregen hebben, ze verlaat nu haar geboorteland en dat voelt wel een beetje dubbel.
zaterdag 2 december 2006
We zijn thuis!
Even heel kort: we zijn thuis, met zn 3en! Heerlijk! We willen iedereen bedanken voor de warme ontvangst, de kaarten en kado's, hartverwarmend! We gaan nu even proberen uit te rusten bij te komen en morgen typen we nog wel wat over de terugreis.
Klaas-Wouter, Marloes en Sofie
Klaas-Wouter, Marloes en Sofie
Abonneren op:
Posts (Atom)