Hier draag ik mijn mooie kleertjes die ik van tante Boukje heb gekregen.
donderdag 28 december 2006
maandag 25 december 2006
Uit wandelen
Het is best koud hier, maar gelukkig word ik lekker diep weggestopt in mijn mooie oranje wandelwagen. Kan ik lekker een beetje om me heen gluren.
donderdag 21 december 2006
Sofie kan draaien!!!
Eindelijk was het dan zover. Gisteren draaide Sofie voor de eerste keer zelfstandig. Ze lag op haar buik en draaide op haar rug.
Verder praat ze weer ontzettend veel de hele dag door. Je denkt wel eens, waar zit de knop waarmee ik haar 5 minuten kan uitzetten hahahahaha. Ze heeft ook een nieuw geluid dat ze maakt met haar mond een soort rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr geluid.
Vandaag zijn we ook even in het dorp geweest. Van de week ook al maar dat was toen niet zo'n succes omdat ze op de terugweg naar huis ontzettend begon te huilen.
Nu hadden we haar eerst thuis een boterham gegeven en drinken en daarna meteen gegaan. Nu miste ze natuurlijk wel haar middagslaapje maar dat heeft ze voor een deel in de wagen gedaan. En het ging prima. Ik kon op mijn gemak kerstkleding kopen.
Binnenkort zal ik weer eens wat foto's gaan plaatsen van ons kleine meisje.
Groetjes,
Marloes
Verder praat ze weer ontzettend veel de hele dag door. Je denkt wel eens, waar zit de knop waarmee ik haar 5 minuten kan uitzetten hahahahaha. Ze heeft ook een nieuw geluid dat ze maakt met haar mond een soort rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr geluid.
Vandaag zijn we ook even in het dorp geweest. Van de week ook al maar dat was toen niet zo'n succes omdat ze op de terugweg naar huis ontzettend begon te huilen.
Nu hadden we haar eerst thuis een boterham gegeven en drinken en daarna meteen gegaan. Nu miste ze natuurlijk wel haar middagslaapje maar dat heeft ze voor een deel in de wagen gedaan. En het ging prima. Ik kon op mijn gemak kerstkleding kopen.
Binnenkort zal ik weer eens wat foto's gaan plaatsen van ons kleine meisje.
Groetjes,
Marloes
woensdag 20 december 2006
De laatste paar dagen
Hier is weer een berichtje over Sofie van de laatste paar dagen.
Het gaat erg goed met haar. Ze is erg vrolijk en maakt veel geluid met haar mond. Een soort scheet geluiden. Dit doet ze soms wel de hele dag door (als ze wakker is). Als ze 's ochtends wakker wordt dan weet je dus dat ze wakker is want dan doet ze dat ook of midden in de nacht.... maar meestal gaat ze dan weer na 5 minuten slapen.
Sofie eet nu ook tussen de middag een halve boterham waar ze erg van smult! Eigenlijk al het eten waar ik mee kom aanzetten wordt met een lach ontvangen. Ze vindt het gewoon lekker om te eten. Alleen de potjes van 8 maanden vindt ze nog wat minder lekker omdat daar vrij veel stukjes in zitten. Daarom gaan we nog maar eventjes verder met de 6 maanden potjes.
Ze rolt nog steeds niet om. Oma Jenny heeft een speelkleed gemaakt waarop ze alle ruimte heeft maar doorrollen doet ze nog niet. Ze gaat wel steeds vaker op haar zij liggen en als je haar dan een klein zetje geeft dan draait ze wel om. Dus ik denk dat ze binnenkort wel vanuit zichzelf zal gaan draaien.
Groetjes,
Marloes
Het gaat erg goed met haar. Ze is erg vrolijk en maakt veel geluid met haar mond. Een soort scheet geluiden. Dit doet ze soms wel de hele dag door (als ze wakker is). Als ze 's ochtends wakker wordt dan weet je dus dat ze wakker is want dan doet ze dat ook of midden in de nacht.... maar meestal gaat ze dan weer na 5 minuten slapen.
Sofie eet nu ook tussen de middag een halve boterham waar ze erg van smult! Eigenlijk al het eten waar ik mee kom aanzetten wordt met een lach ontvangen. Ze vindt het gewoon lekker om te eten. Alleen de potjes van 8 maanden vindt ze nog wat minder lekker omdat daar vrij veel stukjes in zitten. Daarom gaan we nog maar eventjes verder met de 6 maanden potjes.
Ze rolt nog steeds niet om. Oma Jenny heeft een speelkleed gemaakt waarop ze alle ruimte heeft maar doorrollen doet ze nog niet. Ze gaat wel steeds vaker op haar zij liggen en als je haar dan een klein zetje geeft dan draait ze wel om. Dus ik denk dat ze binnenkort wel vanuit zichzelf zal gaan draaien.
Groetjes,
Marloes
donderdag 14 december 2006
Nog een paar foto's!
Zo hier komen dan nog een paar fotootjes van Sofie!
Vandaag hebben we ook de drukproef per post ontvangen met de enveloppen voor het aankomstkaartje. Dus binnenkort hebben we de kaartjes in huis!
Probleem van het huilen gevonden!
Zo vandaag dacht ik, het valt wel mee.... Totdat ze een warm potje eten kreeg.. Al bij de eerste hap was het brullen... Nog een paar hapjes geprobeerd en ze bleef maar huilen. Ik dacht misschien heeft ze dorst, dus wat water gegeven. Maar daar ging het niet van over. Toen dacht ik , ik maak een halve flesvoeding want dat kreeg ze veel in Zuid-Afrika. Nadat ze die fles op had en ik verder ging met het potje, was alles ok.
Ze wilde dus gewoon flesvoeding. Dus het probleem is opgelost hahahaha. Ze heeft nog wel wat lopen jengelen maar als je haar dan aankijkt zie je gelijk weer een lach op haar gezicht.
Groetjes,
Marloes
Ze wilde dus gewoon flesvoeding. Dus het probleem is opgelost hahahaha. Ze heeft nog wel wat lopen jengelen maar als je haar dan aankijkt zie je gelijk weer een lach op haar gezicht.
Groetjes,
Marloes
woensdag 13 december 2006
Sofie kan ook heel hard huilen!
Het is weer zover de huiluurtjes zijn weer bezig. Mevrouw Sofie wil helemaal niets, eten heeft ze gehad, luier is verschoond en maar huilen huilen huilen. Omdat ze een uur vroeger vanmiddag naar bed ging is het ook een uur eerder begonnen met huilen.......
Op schoot helpt niet. Ze gaat dan wel hangen omdat ze moe is maar slapen... ho maar! En dan gaat ze huilen huilen huilen.
In de box hielp ook niet ook huilen huilen huilen.
Op dit moment heb ik haar in bed gelegd en daar is ze nu dus ook hard aan het huilen.
Groetjes,
Marloes
Op schoot helpt niet. Ze gaat dan wel hangen omdat ze moe is maar slapen... ho maar! En dan gaat ze huilen huilen huilen.
In de box hielp ook niet ook huilen huilen huilen.
Op dit moment heb ik haar in bed gelegd en daar is ze nu dus ook hard aan het huilen.
Groetjes,
Marloes
dinsdag 12 december 2006
Dinsdag 12 december
Vandaag is het precies 9 maanden geleden dat Sofie geboren is.
We kregen vandaag bezoek van de wijkverpleegkundige van het consultatiebureau en de eerste echte afspraak op het bureau is ook gelijk gemaakt.
Vandaag wilde Sofie 's ochtends en 's middags haast niet slapen. Ik denk dat ze hooguit een half uurtje geslapen heeft. Dus dat was s' avonds weer jengelen. Maar toen ik ze rond zeven uur naar bed ging brengen, sliep ze vrij snel. Misschien komt het wel doordat ze tanden krijgt, ik zou het echt niet weten. Het tweede tandje onder komt nu namelijk ook al door.
Vandaag heeft ze ook voor het eerst een klein stukje brood geproefd en ze vond het heerlijk! Dus morgenmiddag krijgt ze dan haar eerste boterham! Hopelijk vindt ze het morgen ook nog lekker hahaha.
Binnenkort zal ik nog een paar leuke foto's van Sofie plaatsen.
Groetjes,
Marloes
We kregen vandaag bezoek van de wijkverpleegkundige van het consultatiebureau en de eerste echte afspraak op het bureau is ook gelijk gemaakt.
Vandaag wilde Sofie 's ochtends en 's middags haast niet slapen. Ik denk dat ze hooguit een half uurtje geslapen heeft. Dus dat was s' avonds weer jengelen. Maar toen ik ze rond zeven uur naar bed ging brengen, sliep ze vrij snel. Misschien komt het wel doordat ze tanden krijgt, ik zou het echt niet weten. Het tweede tandje onder komt nu namelijk ook al door.
Vandaag heeft ze ook voor het eerst een klein stukje brood geproefd en ze vond het heerlijk! Dus morgenmiddag krijgt ze dan haar eerste boterham! Hopelijk vindt ze het morgen ook nog lekker hahaha.
Binnenkort zal ik nog een paar leuke foto's van Sofie plaatsen.
Groetjes,
Marloes
zaterdag 9 december 2006
Onze kleine meid wordt groot...
Want ze krijgt haar eerste tandjes en dat vindt ze echt niet leuk... veel huilen dus. Gelukkig vind ze het inmiddels wel lekker om wat water te drinken en hebben we zo'n fles die ze zelf vast kan houden, want anders...
donderdag 7 december 2006
Een paar dagen verder
Zo... op de vroege ochtend nog even wat nieuws van Sofie. Zijn inmiddels bij de huisarts geweest en die vond haar een gezonde sterke meid, een vechter. En dat klopt wel. Gelijk even een deur verder bij het consultatiebureau geweest om een afspraak te maken, maar we werden gelijk met wat dingen geholpen. Het voedingsschema is nu al aangepast want dat was dus veel te veel zoals wij al dachten. We gaan nu wat afbouwen en meer varieren.
Sofie weegt inmiddels 7,4 kilo en is 65 centimeter lang, best groot he? We hebben gelukkig ook een soort zitje voor in het bad gevonden want dat was toch iets te moeilijk voor ons gezien haar gewicht. Ze geniet nu veel meer van een badje en spartelt er op los. Heerlijk!
Vandaag wordt mijn eerste hele werkdag. Maar eens zien hoe dat gaat. De meisjes redden zich samen wel, maar ik vind het best wel moeilijk om de hele dag weg te zijn!
Klaas-Wouter
Sofie weegt inmiddels 7,4 kilo en is 65 centimeter lang, best groot he? We hebben gelukkig ook een soort zitje voor in het bad gevonden want dat was toch iets te moeilijk voor ons gezien haar gewicht. Ze geniet nu veel meer van een badje en spartelt er op los. Heerlijk!
Vandaag wordt mijn eerste hele werkdag. Maar eens zien hoe dat gaat. De meisjes redden zich samen wel, maar ik vind het best wel moeilijk om de hele dag weg te zijn!
Klaas-Wouter
dinsdag 5 december 2006
Dinsdag 5 december 2006
Vandaag houden we het bij een foto. We zijn allemaal erg moe en gaan vroeg slapen. Het zal wel een terugslag zijn van alle emoties in combinatie met de weersovergang. Welterusten allemaal!
zondag 3 december 2006
Zaterdag 2 december
Omdat de Boeing 747 van de KLM te laat aangekomen was en de schoonmaakploeg niet opschoot vertrokken we ruim een half uur te laat. Boarden is wel erg prettig met een baby want je mag samen met de rolstoelers als eerst het vliegtuig in, nog voor de business class. Bovendien krijg je een voorkeursbehandeling van alle smeltende stewardessen.
Wat in eerste instantie erg vervelend was, was dat er geen wiegje beschikbaar was, hoewel we die tig keer aangevraagd was en er ook telkens positie bevestigd was. Lang leve de KLM!
Gelukkig bleek er een op een verkeerde plek opgeruimd te zijn en we kregen er toch een.
De vlucht verliep niet lekker. Er was enorm veel turbulentie en dan moet je je baby op schoot houden en dat is niet lekker slapen voor zo'n kleine. Sofie bleef er gelukkig vrij rustig onder en sliep toch nog vrij redelijk. Ook moesten we nog om een onweersgebied heen en daarom vlogen we over Ethiopie, Soedan en Libie. De piloot vloog wel ietsje harder: 980 ipv 920 km per uur. Had waarschijnlijk ook zin in weekend.
De landing was beroerd. Sofie zette het op een huilen vanwege de druk op haar oren en vanwege de harde regen ging het remmen behoorlijk heftig! Maar goed. We waren er! Het duurde even voor we de gate uit waren want er was een extra paspoortcontrole. Het stelde niks voor want ze wilden alleen niet-Nederlandse paspoorten zien, maar ja... we moesten al zo nodig naar de wc...
Bij de eerste de beste baby-room hebben we Sofie opgefrist en aangekleed voor het Nederlandse klimaat want 20 graden verschil dat is niet niks. Bij de bagageband was het verdacht leeg maar dat kwam omdat alle andere passagiers al lang en breed weg waren.
En toen was daar het moment. Door de schuifdeuren en een heerlijk welkom door de familie die al een behoorlijke tijd nerveus stonden te wachten en die net als wij al een week hier naar uitkeken! Heerlijk!
De rest van de dag hebben we niet echt bewust meegemaakt, de vermoeidheid, zowel fysiek als emtioneel speelde ons parten, maar ik geloof niet dat er iemand was die daar gek van opkeek...
Wat in eerste instantie erg vervelend was, was dat er geen wiegje beschikbaar was, hoewel we die tig keer aangevraagd was en er ook telkens positie bevestigd was. Lang leve de KLM!
Gelukkig bleek er een op een verkeerde plek opgeruimd te zijn en we kregen er toch een.
De vlucht verliep niet lekker. Er was enorm veel turbulentie en dan moet je je baby op schoot houden en dat is niet lekker slapen voor zo'n kleine. Sofie bleef er gelukkig vrij rustig onder en sliep toch nog vrij redelijk. Ook moesten we nog om een onweersgebied heen en daarom vlogen we over Ethiopie, Soedan en Libie. De piloot vloog wel ietsje harder: 980 ipv 920 km per uur. Had waarschijnlijk ook zin in weekend.
De landing was beroerd. Sofie zette het op een huilen vanwege de druk op haar oren en vanwege de harde regen ging het remmen behoorlijk heftig! Maar goed. We waren er! Het duurde even voor we de gate uit waren want er was een extra paspoortcontrole. Het stelde niks voor want ze wilden alleen niet-Nederlandse paspoorten zien, maar ja... we moesten al zo nodig naar de wc...
Bij de eerste de beste baby-room hebben we Sofie opgefrist en aangekleed voor het Nederlandse klimaat want 20 graden verschil dat is niet niks. Bij de bagageband was het verdacht leeg maar dat kwam omdat alle andere passagiers al lang en breed weg waren.
En toen was daar het moment. Door de schuifdeuren en een heerlijk welkom door de familie die al een behoorlijke tijd nerveus stonden te wachten en die net als wij al een week hier naar uitkeken! Heerlijk!
De rest van de dag hebben we niet echt bewust meegemaakt, de vermoeidheid, zowel fysiek als emtioneel speelde ons parten, maar ik geloof niet dat er iemand was die daar gek van opkeek...
Vrijdag 1 december
Vrijdag hebben we uitgeslapen en vervolgens op ons gemak de koffers ingepakt. Terug mochten we op het ticket van Sofie 10 kilo extra bagage meenemen en alles voor haar verzorging tijdens de vlucht (luiertas en zo!) hoefde niet meer in de koffer en dat was maar goed ook. We hadden al een trolley extra gekocht en het paste allemaal precies.
Sofie heeft alles aandachtig bekeken en had wel in de gaten dat er iets ging gebeuren. Om kwart voor 8 werden we opgehaald en hebben we afscheid genomen van alle andere stellen. Met zn zevenen reden we in de Land Rover van Denzil naar de luchthaven. Net als de aankomst was het een rit in het donker maar waar het op de heenreis vreemd en onbekend was lieten we nu iets achter wat ons hele leven bij ons blijft, de plek waar wij onze dochter gekregen hebben, ze verlaat nu haar geboorteland en dat voelt wel een beetje dubbel.
Sofie heeft alles aandachtig bekeken en had wel in de gaten dat er iets ging gebeuren. Om kwart voor 8 werden we opgehaald en hebben we afscheid genomen van alle andere stellen. Met zn zevenen reden we in de Land Rover van Denzil naar de luchthaven. Net als de aankomst was het een rit in het donker maar waar het op de heenreis vreemd en onbekend was lieten we nu iets achter wat ons hele leven bij ons blijft, de plek waar wij onze dochter gekregen hebben, ze verlaat nu haar geboorteland en dat voelt wel een beetje dubbel.
zaterdag 2 december 2006
We zijn thuis!
Even heel kort: we zijn thuis, met zn 3en! Heerlijk! We willen iedereen bedanken voor de warme ontvangst, de kaarten en kado's, hartverwarmend! We gaan nu even proberen uit te rusten bij te komen en morgen typen we nog wel wat over de terugreis.
Klaas-Wouter, Marloes en Sofie
Klaas-Wouter, Marloes en Sofie
donderdag 30 november 2006
donderdag 30 november 2006
Gisteren zijn we naar twee kindertehuizen geweest van Door of Hope. Was erg leuk om dat te zien en ook om te zien waar Sofie 5 maanden lang gewoond heeft, in welk bedje ze sliep etc.
Na de bezoekjes aan deze kindertehuizen reed Martie ons nog even langs het huis van Nelson Mandela. Alleen kun je niets zien omdat er omheen alleen maar muren zitten. Toen we terugwaren hebben we even gebeld met Abba Adoptions om te vragen wie ons vandaag naar de ambassade zou brengen omdat Marita ziek is. We kregen door dat Eva na 10 uur bij ons zou zijn maar de documenten waren woensdagmiddag nog niet binnen. Dus ik begon al meteen te stressen en het andere Nederlanders ook.
Vanmorgen ging Klaas-Wouter ontbijten en toen kreeg hij
te horen dat Eva tussen 9 en 9.30 uur ons zou komen halen. Dus hij liet dat meteen aan mij weten en dat is best een opluchting.
Om 9.05 uur was Eva er en gingen we eerst nog langs Abba om de papieren op te halen en toen naar de ambassade. Het ging vrij snel bij de ambassade en de foto's waren goed!! Weer wat stress minder hahaha.
's Middags kregen wij het eindgesprek met Eva en kregen we dus ook te horen hoe wij gematched zijn. Wat erg goed is om te weten.
Wat ik ook geweldig vind is dat ze haar zo goed bij mij vonden passen en dat ze dezelfde ogen als mij heeft. Dat vond ik zo leuk om te horen.
Morgenochtend gaat Eva de paspoorten van beide Nederlandse kinderen ophalen en dat brengt ze ze gelijk naar ons toe. 's Avonds om 19.45 uur komt Densil ons ophalen om naar het vliegveld te brengen waar Martie ons staat op te wachten.
Om 23.55 uur (ZA-tijd) vertrekt onze vlucht KLM KL592 en we landen op Schiphol als het goed is om 10.00 uur.
Groetjes,
Marloes (Klaas-Wouter en Sofie)
Na de bezoekjes aan deze kindertehuizen reed Martie ons nog even langs het huis van Nelson Mandela. Alleen kun je niets zien omdat er omheen alleen maar muren zitten. Toen we terugwaren hebben we even gebeld met Abba Adoptions om te vragen wie ons vandaag naar de ambassade zou brengen omdat Marita ziek is. We kregen door dat Eva na 10 uur bij ons zou zijn maar de documenten waren woensdagmiddag nog niet binnen. Dus ik begon al meteen te stressen en het andere Nederlanders ook.
Vanmorgen ging Klaas-Wouter ontbijten en toen kreeg hij
te horen dat Eva tussen 9 en 9.30 uur ons zou komen halen. Dus hij liet dat meteen aan mij weten en dat is best een opluchting.
Om 9.05 uur was Eva er en gingen we eerst nog langs Abba om de papieren op te halen en toen naar de ambassade. Het ging vrij snel bij de ambassade en de foto's waren goed!! Weer wat stress minder hahaha.
's Middags kregen wij het eindgesprek met Eva en kregen we dus ook te horen hoe wij gematched zijn. Wat erg goed is om te weten.
Wat ik ook geweldig vind is dat ze haar zo goed bij mij vonden passen en dat ze dezelfde ogen als mij heeft. Dat vond ik zo leuk om te horen.
Morgenochtend gaat Eva de paspoorten van beide Nederlandse kinderen ophalen en dat brengt ze ze gelijk naar ons toe. 's Avonds om 19.45 uur komt Densil ons ophalen om naar het vliegveld te brengen waar Martie ons staat op te wachten.
Om 23.55 uur (ZA-tijd) vertrekt onze vlucht KLM KL592 en we landen op Schiphol als het goed is om 10.00 uur.
Groetjes,
Marloes (Klaas-Wouter en Sofie)
dinsdag 28 november 2006
Aftellen, we willen naar huis!
Nog 3 nachtjes slapen hier en 1 in het vliegtuig. Het wachten wordt steeds moeilijker. Hoe fijn het hier ook is met 3 andere Nederlandse stellen en nu in totaal 6 kinderen, het heeft wel lang genoeg geduurd. Zelf koken is hier niet echt te doen en hoe handig Mr. Delivery ook is en hoe goed de magnetronmaaltijden ook zijn, we willen gebakken hollandse aardappels met een gehaktbal!
Gisteren hebben we de hele middag zonder stroom gezeten omdat er een verdeelstation afgebrand is. De kaarsen waren al uitgedeeld maar die hadden we net niet nodig. Halve inhoud van de koelkast kon wel de vuilnisbak in, er schijnt een buikgriepvirusje of zo te heersen en maar even geen risico nemen dus. Het past wel een beetje bij de vreemde kerstsfeer. Winkels in kerstsfeer, kerstaanbiedingen in de reclamefolders en kooruitvoeringen bij 30 graden... hoezo White Christmas?
Met Sofie gaat het goed, de bronchitis is wel over, een klein hoestje nog, maar die krijgen we nog wel weg voor we gaan vliegen. Ze voelt zich aardig op haar gemak en laat duidelijk merken dat ze is: lekker jengelen als mevrouw even geen aandacht krijgt! Van wie zal ze dat hebben?
Morgen om 9 uur vertrekken we om naar het kindertehuis te gaan kijken, ben heel erg benieuwd hoe het er uitziet, Sofie heeft er toch 5 maanden gewoond.
Groeten,
Klaas-Wouter
Gisteren hebben we de hele middag zonder stroom gezeten omdat er een verdeelstation afgebrand is. De kaarsen waren al uitgedeeld maar die hadden we net niet nodig. Halve inhoud van de koelkast kon wel de vuilnisbak in, er schijnt een buikgriepvirusje of zo te heersen en maar even geen risico nemen dus. Het past wel een beetje bij de vreemde kerstsfeer. Winkels in kerstsfeer, kerstaanbiedingen in de reclamefolders en kooruitvoeringen bij 30 graden... hoezo White Christmas?
Met Sofie gaat het goed, de bronchitis is wel over, een klein hoestje nog, maar die krijgen we nog wel weg voor we gaan vliegen. Ze voelt zich aardig op haar gemak en laat duidelijk merken dat ze is: lekker jengelen als mevrouw even geen aandacht krijgt! Van wie zal ze dat hebben?
Morgen om 9 uur vertrekken we om naar het kindertehuis te gaan kijken, ben heel erg benieuwd hoe het er uitziet, Sofie heeft er toch 5 maanden gewoond.
Groeten,
Klaas-Wouter
zondag 26 november 2006
Kort berichtje
Even wat kort nieuws. Na een hele warme zaterdag (over de 30 graden en veel zon) is het vandaag wat koeler (bewolkt en 27 graden) maar het blijft benauwd weer. We hebben vannacht weinig geslapen want mevrouw Sofie had geen zin om te gaan slapen hoewel ze echt wel moe was. Dat halen we dus vandaag maar in. De komende dagen gaan we nog op bezoek bij het kindertehuis maar het is even niet duidelijk of dat dinsdag of woensdag wordt.
We zijn hier inmiddels redelijk gewend. Pretoria is een kleine stad want er wonen maar 2 miljoen mensen... De hele dag allerlei geluiden, veel politiesirenes, overal zie je bewaking, hekken, met punten prikkeldraad en stroomdraden er boven en borden met "armed response" omdat "Waakt u voor de hond" niet meer helpt. Hier op de hoek staat de hele dag een autootje van ADT die toezicht houden op de omgeving. Ik vermoed dat bewaking en beveiliging hier de grootste bedrijfstak is. Daar moeten we in het onveilige Nederland dus maar niet over klagen!
Voor de nieuwsgierigen: het menu van vandaag is pizza met een glaasje rode wijn en voor Marloes met squash (een lekkere frisse ranja). De muffins zijn trouwens op. Morgen maar weer nieuwe halen ;-)
Klaas-Wouter
We zijn hier inmiddels redelijk gewend. Pretoria is een kleine stad want er wonen maar 2 miljoen mensen... De hele dag allerlei geluiden, veel politiesirenes, overal zie je bewaking, hekken, met punten prikkeldraad en stroomdraden er boven en borden met "armed response" omdat "Waakt u voor de hond" niet meer helpt. Hier op de hoek staat de hele dag een autootje van ADT die toezicht houden op de omgeving. Ik vermoed dat bewaking en beveiliging hier de grootste bedrijfstak is. Daar moeten we in het onveilige Nederland dus maar niet over klagen!
Voor de nieuwsgierigen: het menu van vandaag is pizza met een glaasje rode wijn en voor Marloes met squash (een lekkere frisse ranja). De muffins zijn trouwens op. Morgen maar weer nieuwe halen ;-)
Klaas-Wouter
zaterdag 25 november 2006
Alvast even wat over onze thuiskomst
Beste mensen,
Hoewel het nog een weekje gaat duren is het goed jullie alvast wat te vertellen over het hoe en wat als we thuiskomen. We merken dat het heel goed gaat met de hechting maar dat het wel een proces is wat tijd nodig gaat hebben. Dit uit zich bij Sofie vooral in het zoeken naar dat wat bekend is: oogcontact met ons, alleen in slaap vallen als we heel dichtbij zijn. Het betekent ook dat ze erg snel bang is: bijvoorbeeld bij drukke wegen, vreemde mensen die haar aanraken (en dat gebeurd hier erg vaak en altijd ongevraagd).
Voor onze aankomst op Schiphol betekent het dat jullie allemaal van harte welkom zijn (vlucht KL 592 landingstijd 10:10) om Sofie te komen bewonderen maar dat we haar heel dicht bij ons gaan houden. Ze zal moe zijn van de lange vlucht en de drukte op Schiphol zal haar waarschijnlijk eng over komen. Aanraken is er dus helaas niet bij. Maar wees niet bang, dat mogen jullie later allemaal inhalen. Wanneer, dat weten we nog niet, gun ons daar wat tijd voor.
Het is onze bedoeling in januari een aankomstfeestje te houden, daar horen jullie nog meer over.
Hoewel het nog een weekje gaat duren is het goed jullie alvast wat te vertellen over het hoe en wat als we thuiskomen. We merken dat het heel goed gaat met de hechting maar dat het wel een proces is wat tijd nodig gaat hebben. Dit uit zich bij Sofie vooral in het zoeken naar dat wat bekend is: oogcontact met ons, alleen in slaap vallen als we heel dichtbij zijn. Het betekent ook dat ze erg snel bang is: bijvoorbeeld bij drukke wegen, vreemde mensen die haar aanraken (en dat gebeurd hier erg vaak en altijd ongevraagd).
Voor onze aankomst op Schiphol betekent het dat jullie allemaal van harte welkom zijn (vlucht KL 592 landingstijd 10:10) om Sofie te komen bewonderen maar dat we haar heel dicht bij ons gaan houden. Ze zal moe zijn van de lange vlucht en de drukte op Schiphol zal haar waarschijnlijk eng over komen. Aanraken is er dus helaas niet bij. Maar wees niet bang, dat mogen jullie later allemaal inhalen. Wanneer, dat weten we nog niet, gun ons daar wat tijd voor.
Het is onze bedoeling in januari een aankomstfeestje te houden, daar horen jullie nog meer over.
Foto 20 november 2006
Hier hebben we Sofie net gekregen, in hetkantoor van Abba Adoptions. Ze kijkt nog een klein beetje moeilijk, maar geen tranen. Stoere meid!
vrijdag 24 november 2006
Vrijdag 24 november 2006
Sofie begint vandaag om kwart over 5, dus wij mochten uitslapen. Marloes was al om 2 uur wakker en heeft daarna niet meer geslapen. We gaan dus maar rustig aan doen vandaag.
Om 9 uur zijn we naar Eastwood gelopen en hebben pasfoto's laten maken bij Ludwig's voor het nood[paspoort. Daarna boodschappen gedaan bij Woolwoorth en besloten ons zelf eens lekker te verwennen: verse ananas, lemon swirl cheesecake, chocolatemouse, muffins en uiteraard lekkere magnetronmenu's want we hebben niet zoveel zin meer in Mr. Delivery.
Jullie moeten nog even geduld hebben voor de foto's. We hebben een verkeerd kabeltje meegenomen en met een geleend kabeltje bleek het ook niet te werken. Straks nog even proberen met ons SD-kaartje in de camera van iemand anders.
Vandaag komen Jolanda en Ernst-Paul aan. Hans en Marieke met Martha en Nathan waren er dinsdag al, dus vanaf vandaag zijn we compleet (alle Nederlanders die op dezelfde dag het afreisgesprek hadden).
Wat betreft de voorstellen. We weten niet meer dan dat Marita vorige week vrijdag op telefoon van Wereldkinderen zat te wachten en dat er aan 4 voorstellen gewerkt werd. We weten niet of dat allemaal Nederlandse voorstellen waren en we waren ook niet scherp genoeg om dat te vragen.
Maar goed, we gaan eens lekker van de zon en rust genieten en jullie horen wel weer van ons.
Klaas-Wouter en Marloes
Om 9 uur zijn we naar Eastwood gelopen en hebben pasfoto's laten maken bij Ludwig's voor het nood[paspoort. Daarna boodschappen gedaan bij Woolwoorth en besloten ons zelf eens lekker te verwennen: verse ananas, lemon swirl cheesecake, chocolatemouse, muffins en uiteraard lekkere magnetronmenu's want we hebben niet zoveel zin meer in Mr. Delivery.
Jullie moeten nog even geduld hebben voor de foto's. We hebben een verkeerd kabeltje meegenomen en met een geleend kabeltje bleek het ook niet te werken. Straks nog even proberen met ons SD-kaartje in de camera van iemand anders.
Vandaag komen Jolanda en Ernst-Paul aan. Hans en Marieke met Martha en Nathan waren er dinsdag al, dus vanaf vandaag zijn we compleet (alle Nederlanders die op dezelfde dag het afreisgesprek hadden).
Wat betreft de voorstellen. We weten niet meer dan dat Marita vorige week vrijdag op telefoon van Wereldkinderen zat te wachten en dat er aan 4 voorstellen gewerkt werd. We weten niet of dat allemaal Nederlandse voorstellen waren en we waren ook niet scherp genoeg om dat te vragen.
Maar goed, we gaan eens lekker van de zon en rust genieten en jullie horen wel weer van ons.
Klaas-Wouter en Marloes
Donderdag 23 november 2006
De donderdag hebben we gebruikt om een beetje bij te komen en het ritme te vinden wat voor Sofie nodig is. En dat lukt aardig. Het weer wordt ook beter en dus gelijk warm (middagtemperatuur 30 graden).
Wat ik nog vergat te melden bij woensdag was een vervelende ervaring bij de Pick en pay supermarkt. Eigenlijk de hele tijd zijn er mensen die Sofie willen aanraken tegn haar lachen etc etc, dat hoort er hier nu eenmaal bij.
Maar bij de pick en pay sprak een blanke man van in de 60 ons aan en vroeg of ze van ons was. Yes she is since today antwoorde ik trots.
De man: Why?
Ik: because today was the court order.
Hij: Why?
Ik: because we adopted her.
Hij: Why?
Ik: because we love her.
Hij: Why?
Toen pas begreep ik dat deze meneer nog in de apartheid leeft en hebben we hem verder genegeerd. Jammer.
Wat ik nog vergat te melden bij woensdag was een vervelende ervaring bij de Pick en pay supermarkt. Eigenlijk de hele tijd zijn er mensen die Sofie willen aanraken tegn haar lachen etc etc, dat hoort er hier nu eenmaal bij.
Maar bij de pick en pay sprak een blanke man van in de 60 ons aan en vroeg of ze van ons was. Yes she is since today antwoorde ik trots.
De man: Why?
Ik: because today was the court order.
Hij: Why?
Ik: because we adopted her.
Hij: Why?
Ik: because we love her.
Hij: Why?
Toen pas begreep ik dat deze meneer nog in de apartheid leeft en hebben we hem verder genegeerd. Jammer.
Woensdag 22 november 2006 deel 2
's Middags zijn we met Sofie naar dokter Kunzmann geweest omdat ze al een paar nachten zwaar ademde en een beetje verkouden is. Ze blijkt bronchitis te hebben en de dokter heeft diverse medicijnen voorgeschreven (antibiotica, neusdruppels en twee drankjes). Overigens is ze niet de enige want zo ongveer alle kinderen in het guesthouse die net geadopteerd zijn hebben er last van. Marloes heeft ook wat moeite met ademen en ik niet echt maar ik heb natuurlijk net een antibitoica-kuur achter de rug omdat ik in Nederland al tegen bronchitis aan zat.
Al met al een zware dag en jullie begrijpen wel dat we er even niet aan toe gekomen zijn de weblog bij te werken.
Al met al een zware dag en jullie begrijpen wel dat we er even niet aan toe gekomen zijn de weblog bij te werken.
Woensdag 22 november 2006
Sofie begon vandaag om half 5 en wij dus ook. Dat was niet zo erg want om 7 uur werden we opgehaald door Marita om naar de rechtbank in Johannesburg te gaan. We gingen samen met Jeroen en Esther en Abigail en een Zuid-Afrikaans echtpaar wat een dochtertje van 4 geadopteerd heeft. Dat meisje komt ook uit Door of Hope (Glenvista) en ze herkende Abigail en Sofie (Kagiso). Heel bijzonder, die mensen hebben al een zoon van 12 (geadopteerd met 9 maanden). De man zit in een rolstoel omdat hij bij een overval in zn rug geschoten is tijdens zijn werk als bewaker op een geldtransport.
De heenreis was bijna Hollands, dikke file en allemaal auto's met 1 bestuurder. Het openbaar vervoer is hier trouwens nog beroerder dan bij ons en de mensen willen liever in Pretoria wonen (op stand!). Onze vraag hoeveel mensen er in Johannesburg wonen kan niet beantwoord worden, er wonen zoveel illegalen dat niemand het weet.
De rechtbank is een somber vies gebouw met heerlijke houten banken, waarop je overigens prima een luier kan verschonen. De rechtzaak was maar kort en ontspannen. Maar toch een moment om bij stil te staan: will you proceed? YES!
Sofie heeft nu onze achternaam (Geleijnse met puntjes ;-)) en nog veel belangrijker eigenlijk, wij zijn verplicht (en mogen) om ons leven lang voor haar te zorgen naar ons beste kunnen.
De heenreis was bijna Hollands, dikke file en allemaal auto's met 1 bestuurder. Het openbaar vervoer is hier trouwens nog beroerder dan bij ons en de mensen willen liever in Pretoria wonen (op stand!). Onze vraag hoeveel mensen er in Johannesburg wonen kan niet beantwoord worden, er wonen zoveel illegalen dat niemand het weet.
De rechtbank is een somber vies gebouw met heerlijke houten banken, waarop je overigens prima een luier kan verschonen. De rechtzaak was maar kort en ontspannen. Maar toch een moment om bij stil te staan: will you proceed? YES!
Sofie heeft nu onze achternaam (Geleijnse met puntjes ;-)) en nog veel belangrijker eigenlijk, wij zijn verplicht (en mogen) om ons leven lang voor haar te zorgen naar ons beste kunnen.
Dinsdag 21 november
Sofie was om 4 uur wakker en wij al eerder... om half negen hadden we een afspraak met de social worker die de rechtzaak heeft voorbereid en hoewel dat allemaal erg ontspannen gaat is het toch niet makkelijk. Je hoort wat dingen waardoor je weer even stil gezet wordt bij de realiteit van dit land en de nare gevolgen daarvan. Als je dan bedenkt welke toekomst God voor Sofie bedacht heeft dan schieten je ogen vol en voel je je heel klein maar o zo gelukkig.
's Middags hebben we wat boodschappen gedaan met de buggy maar dat vond Sofie niet zo heel fijn en dat doen we dus niet meer. Dan maar lekker sjouwen met de draagzak. Toen we terug liepen van Woolwoorth's (een soort AH maar dan 2 keer zo luxe en met Liddl-prijzen ;-)) begon het te regenen en onweren dus maar even heel hard gelopen met de buggy half onder mn armen.
Klaas-Wouter
's Middags hebben we wat boodschappen gedaan met de buggy maar dat vond Sofie niet zo heel fijn en dat doen we dus niet meer. Dan maar lekker sjouwen met de draagzak. Toen we terug liepen van Woolwoorth's (een soort AH maar dan 2 keer zo luxe en met Liddl-prijzen ;-)) begon het te regenen en onweren dus maar even heel hard gelopen met de buggy half onder mn armen.
Klaas-Wouter
maandag 20 november 2006
Toch nog een foto!
Deze stond op de cd-rom en is van 16 november, de dag dat wij vlogen. Alsof ze het al heel goed wist...
20 november 2006 Omarmdag deel 2
Na het middagslaapje zijn we even in de tuin gaan wandelen en daarbij bleef ze heel rustig zolang ze maar oogcontact had. Ze was inmiddels wel moe want zowel haar ochtend als middagslaap waren veel korter dan normaal en na een lekker badje en een laatste fles ligt ze nu vanaf half zeven heerlijk te slapen.
Al met al zijn we baaie dankbaar!
Klaas-Wouter en Marloes
Al met al zijn we baaie dankbaar!
Klaas-Wouter en Marloes
20 november 2006 Omarmdag
Vandaag was de grote dag. We waren vroeg wakker, eigenlijk hebben we nauwelijks geslapen. Precies om 11 uur waren we bij Abba Adoptions en na een paa minuten (camera testen en zo) kwam de verzorgster binnen met Sofie. Marloes kreeg haar als eerste in armen en nadat we weer waren gaan zitten lieten de verzorgster en Marita ons even alleen om tot rust te komen. Sofie bleef heel rustig en ik mocht haar ook vasthouden. Vervolgens heeft de verzorgster een en ander over haar ritme en voeding verteld. We kregen ook een keurig boekje mee waar dat in staat met foto's etc en een cd-rom met foto's.
Om kwart voor 12 waren we terug in het guesthouse en mochten de andere Nederlanders haar even bewonderen. Jeroen en Esther konden wat eerder naarAbba vertrekken omdat wij zo snel terug waren ;-)
Sofie bleef steeds oogcontact zoeken en ons observeren maar had het wel wat moeilijk. Een schone luier hielp niet, flesje niet, maar dat was ook niet zo gek. Uiteindelijk is ze op het bed op mijn buik in slaap gevallen. Na een klein uurtje werd ze weer wakker en heeft ze voor het eerst naar Marloes gelachen! Toen heeft ze wel netjes haar fruithapjes opgegeten.
Om kwart voor 12 waren we terug in het guesthouse en mochten de andere Nederlanders haar even bewonderen. Jeroen en Esther konden wat eerder naarAbba vertrekken omdat wij zo snel terug waren ;-)
Sofie bleef steeds oogcontact zoeken en ons observeren maar had het wel wat moeilijk. Een schone luier hielp niet, flesje niet, maar dat was ook niet zo gek. Uiteindelijk is ze op het bed op mijn buik in slaap gevallen. Na een klein uurtje werd ze weer wakker en heeft ze voor het eerst naar Marloes gelachen! Toen heeft ze wel netjes haar fruithapjes opgegeten.
zondag 19 november 2006
19 november 2006 - morgen...
We hebben eht weeknd gebruikt om een beetje te wennen en tot rust te komen, van excursies is het niet gekomen. We zijn wel een beetje wezen shoppen en wandelen. Op de flea-market van Hatfield hebben we natuurlijk een stapel kralen gekocht.
We worden nu wel wat zenuwachtig, morgen zal dat wel erger zijn... om 11 uur worden we bij Abba Adoptions (hier aan de overkant) verwacht en krijgen we Sofie in onze armen.
Voor de yahoo-mail-groep: we begrepen vrijdag dat er nog een of meer voorstellen aan zitten te komen en zijn erg benieuwd of die al doorgekomen zijn. Laten jullie ons dat weten?
Groeten vanuit een Hollands regenachtig Pretoria,
Klaas-Wouter en Marloes
We worden nu wel wat zenuwachtig, morgen zal dat wel erger zijn... om 11 uur worden we bij Abba Adoptions (hier aan de overkant) verwacht en krijgen we Sofie in onze armen.
Voor de yahoo-mail-groep: we begrepen vrijdag dat er nog een of meer voorstellen aan zitten te komen en zijn erg benieuwd of die al doorgekomen zijn. Laten jullie ons dat weten?
Groeten vanuit een Hollands regenachtig Pretoria,
Klaas-Wouter en Marloes
vrijdag 17 november 2006
17 november
Gisteren was een lange dag, vliegen is duidelijk niet ons ding. Zeker niet als de persoon voor je de hele dag z'n stoel achterover gooit (en Marloes zich dus net een kip in een legbatterij voelde). Maar goed, straks komt Marita van Abba Adoptions een en ander vertellen en daarna gaan we boodschappen doen bij de Spar.
Wordt vervolgd,
Klaas-Wouter
Wordt vervolgd,
Klaas-Wouter
dinsdag 14 november 2006
Guesthouse
We verblijven in guesthouse Chancellor's Court en dat is zeker geen straf, zoals jullie hier kunnen zien.We reizen tegelijk met een ander Nederlands stel en zullen nog een aantal Nederlandse stellen tegenkomen die in hetzelfde guesthouse verblijven.
zondag 12 november 2006
Vertrek
Op 16 november vertrekken we naar Zuid-Afrika om onze dochter Sofie Kagiso Riley op te gaan halen. Op deze weblog kunt u onze belevenissen volgen.
Klaas-Wouter en Marloes Geleynse - van der Wegen
Klaas-Wouter en Marloes Geleynse - van der Wegen
Abonneren op:
Posts (Atom)